- keşikçi
- bekçi
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
keşikçi
Look at other dictionaries:
keşikçi — is. Adətən silahlı surətdə keşik çəkən, mühafizə edən, qoruyan adam; qarovulçu. Keşikçilər Eyvazgili aparıb saldılar dama. «Koroğlu». Bir iki nökər yüyürüb, şəhər qapısı keşikçilərinə xəbərə getdi. Ç.. Kənd içində . . batalyon keşikçisindən başqa … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarovul — is. 1. Keşikçi, gözətçi. Qarovul əlində nizə o tərəf bu tərəfə gedirdi. M. S. O.. Qarovul çəkmək – keşik çəkmək, qorumaq. Altıncısı dvornikdir, yəni gecələr həyətə qarovul çəkib, gündüzlər küçələri süpürür. C. M.. <İskəndər:> Bu saat sənə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
haris — ə. qoruyan, qoruyucu; keşikçi, qarovulçu, qapıçı ə. əkinçi, rəncbər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
hərras — ə. qoruyucu, keşikçi ə. əkinçi, rəncbər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ayırd — etmək (eləmək) – 1. Yoxlayıb müəyyənləşdirmək. Məsələni ayırd etmək. – <Qoca keşikçi:> Mən davanızı ayırd edərəm, – dedi. M. Hüs.. <Kərəmov:> Yaxşı, bu məsələlərin hamısını iclasda ayırd eləyərik. S. Rəh.. 2. Ayırmaq, fərqləndirmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəkçi — sif. Qoruyucu, mühafizəçi, baxıcı, gözətçi, keşikçi. Ax, siz, a zəncir, a zəncirlərim! Siz də dəmir bəkçisiniz hər zaman. A. S.. <Qorxmaz:> Qardaşlar, biz dustaq bəkçisini sarıyıb qaçacağıq. C. C.. Baxın dövrənizə bizim bəkçilər! M. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
farağat — sif. və zərf <ər.> 1. Sakit, səssiz, dinməz söyləməz. Birdən Məcid Səmədə sarı dönüb, divar uzunu farağat oturmuş adamlara işarə etdi. İ. Hüseynov // Farağat! – hərəkətsiz, düz, sakit, səssiz durmaq haqqında hərbi komanda. . . Nəriman əmi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gözətçi — is. Qarovulçu, keşikçi, mühafizəçi, bəkçi, baxıcı. Mağaza gözətçisi. – Osman gözətçidir oyankı dikdə. H. K. S.. . . Var gəl edən gözətçinin ayaq səsləri aydınca eşidilirdi, ağır çəkmələrin dabanlarındakı nallar daş səkiyə sürtülürdü. İ. Hüseynov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
güman — is. <fars.> 1. Lazımınca əsaslanmamış fikir, zənn, ehtimal. O, gümanının düz çıxmadığını görüb iri, qonur gözlərini geniş açaraq Tərlana baxdı. M. Hüs.. Güman var ki, güman ki – ola bilər, mümkündür, ehtimal ki. Güman var ki, onun biri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
komanda — is. <fr. kommande, lat. commandaredən> 1. Komandirin, başçının müəyyən edilmiş qaydada qısaca şifahi əmri. Komandanı yerinə yetirmək. Hücum komandası. – Adamlar elə bil ümumi komanda ilə Tahirə sarı baxdılar. M. Hüs.. // Ümumiyyətlə,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mühafiz — is. <ər.> Mühafizə edən, qoruyan; mühafizəçi, keşikçi. <Ələmdar> bir küncə çəkilib özünü başqa rəislərin mühafizləri arasına saldı. S. R.. <Yusif:> Məhsəti xanımı mühafizlər dövrəyə alıblar. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
